ཡོ་འཁྱོག
phys. The extent to which a system fails to reproduce the characteristics of its input in its output. It is most commonly applied to electronic amplifiers and to optical systems.
མ་ལག་ཅིག་གིས་ནང་འཇུག་བྱ་བའི་(རྒྱུའི་)ཁྱད་ཆོས་ཕྱི་འདོན་བྱ་བའི་(འབྲས་བུའི་)ངོ་བོར་བསྒྱུར་མ་ཐུབ་པར་བྱུང་བའི་སྐྱོན་ཀྱི་ཚད། འདི་ནི་གློག་གི་སྒྲ་སྐྱེད་ཆས་དང་། འོད་རིག་པའི་མ་ལག་ཏུ་སྤྱོད་ཆེ།